Wsparcie psychologiczne w chorobach przewlekłych w tym w chorobie onkologicznej

W procesie mierzenia się z długotrwałą chorobą (onkologiczną, kardiologiczną, neurologiczną, autoimmunologiczną, cukrzycą, itp.), celem wsparcia psychologicznego jest zmniejszenie cierpienia psychicznego, poprawa jakości życia i wzmocnienie poczucia kontroli nad własną sytuacją.Podczas sesji m.in.:

• pracujemy nad redukcją lęku, poczucia izolacji i bezradności,

• wspieramy po diagnozie,

• pomagamy w akceptacji diagnozy i wprowadzaniu zmian w stylu życia,

• wyjaśniamy, jak stres i emocje wpływają na zdrowie,

• rozmawiamy, jak radzić sobie z obciążeniem leczenia (w tym: skutkami ubocznymi i bólem), ograniczeniami w funkcjonowaniu czy zmianą wyglądu,

• uczymy się strategii obniżania poziomu stresu.

​

Wsparcie psychoonkologiczne

Jest to specjalistyczna forma wsparcia psychologicznego skierowana do osób z chorobą nowotworową oraz ich rodzin. Jej celem jest pomoc w radzeniu sobie z chorobą i jej konsekwencjami na każdym etapie - od diagnozy, poprzez leczenie, aż po remisję lub etap terminalny. Uwzględnia specyficzne wyzwania onkologii: intensywne leczenie, ryzyko nawrotu, konfrontację z niepewnością i śmiercią. Wsparcie psychoonkologiczne, jak i psychologiczne w innych chorobach przewlekłych, skierowane jest zarówno do osób chorujących, jak i ich rodzin i opiekunów. Wsparcie rodziny i opiekunów to m.in.: psychoedukacja, przeciwdziałanie wypaleniu opiekuńczemu, towarzyszenie w żałobie.

W zależności od potrzeb, może mieć formę interwencji krótko lub długoterminowej.