Terapia integracyjna – co to jest, jak wygląda i komu może pomóc?

W psychoterapii istnieje wiele podejść - każde ma swoje teorie, techniki i sposoby pracy. Ale życie rzadko mieści się w sztywnych ramach jednego modelu. Dlatego część terapeutów wybiera podejście integracyjne - łączy w nim różne nurty, dobierając metody do potrzeb konkretnej osoby.

Na czym polega terapia integracyjna?

Terapia integracyjna opiera się na przekonaniu, że nie ma jednego „najlepszego” sposobu pracy dla wszystkich. Każdy człowiek jest inny, więc terapia powinna być elastyczna i dopasowana do indywidualnych celów, osobowości oraz rodzaju trudności.

Terapeuta integracyjny korzysta z wiedzy i narzędzi pochodzących z różnych szkół psychoterapii, np.:

• terapii poznawczo-behawioralnej (CBT),

• podejścia humanistyczno-doświadczeniowego,

• terapii psychodynamicznej,

• terapii systemowej,

• podejść trzeciej fali (np. ACT, DBT).

Podstawowe założenia podejścia integracyjnego

• Dopasowanie do klienta - terapia jest szyta na miarę, a metody dobiera się do stylu funkcjonowania i celów osoby.

• Elastyczność - można łączyć różne techniki i narzędzia w zależności od etapu terapii.

• Szeroka perspektywa - praca obejmuje zarówno myśli, emocje, zachowania, jak i relacje czy doświadczenia z przeszłości.

• Skupienie na efektywności - korzysta się z tego, co badania pokazują jako skuteczne w danym problemie.

Jak wygląda praca w terapii integracyjnej?

• Na początku wspólnie z terapeutą ustala się cele terapii - mogą dotyczyć np. poprawy nastroju, radzenia sobie z lękiem, lepszego rozumienia siebie czy zmiany w relacjach.

• Terapeuta wybiera takie metody, które najlepiej pasują do sytuacji klienta - w jednej sesji może pojawić się zarówno analiza wzorców myślenia (CBT), jak i praca z emocjami „tu i teraz” (humanistyczna).

• W trakcie procesu metody mogą się zmieniać - terapia dostosowuje się do postępów i nowych potrzeb.

Zalety terapii integracyjnej

• Indywidualne dopasowanie - większa szansa, że podejście będzie odpowiadało Twoim potrzebom.

• Większa elastyczność - można korzystać z różnych narzędzi, zamiast ograniczać się do jednego nurtu.

• Pełniejsze spojrzenie na problem - uwzględnia wiele aspektów funkcjonowania człowieka.

Kiedy nurt integracyjny może być dobrym wyborem?

• Gdy nie wiesz jeszcze, jaki konkretny nurt byłby dla Ciebie najlepszy.

• Jeśli masz złożone trudności, które wymagają pracy na kilku poziomach (np. emocje, zachowania, relacje).

• Kiedy zależy Ci na terapii elastycznej, dopasowującej się do Twojego tempa i stylu pracy.

Podsumowanie

Terapia integracyjna to podejście, które stawia na człowieka, a nie na sztywne ramy teoretyczne. Dzięki łączeniu metod z różnych nurtów pozwala pracować w sposób elastyczny i skuteczny – zawsze w oparciu o potrzeby i cele klienta.

Bibliografia

• Norcross, J. C., & Goldfried, M. R. (red.). (2019). Handbook of Psychotherapy Integration (3rd ed.). New York: Oxford University Press.

• Prochaska, J. O., & Norcross, J. C. (2018). Systemy psychoterapii. Analiza transteoretyczna (wyd. 8). Sopot: Gdańskie Wydawnictwo Psychologiczne.

• Castonguay, L. G., & Beutler, L. E. (2006). Principles of Therapeutic Change That Work. New York: Oxford University Press.

• Dryden, W. (2011). Integrative and Eclectic Counselling and Psychotherapy. London: SAGE Publications.

• Arkowitz, H. (1997). Integrative Theories of Therapy. W: P. L. Wachtel & S. B. Messer (red.), Theories of Psychotherapy: Origins and Evolution (s. 277–314). Washington, DC: American Psychological Association.